یکی از افسانههای خیلی رایج در میان پارهای از ایرانیان این است که ورود به بازار کار کانادا بدون داشتن مدرک دانشگاهی کانادایی ممکن نیست. افراد زیادی را شاهد بودهایم که از همان ایران برای آغاز یک دوره دانشگاهی اقدام کردهاند یا حداقل دوره مورد نظر را نشان کردهاند. به همین دلیل خیلی هم به خودشان افتخار میکنند و خود را دقیق و کوشا و متمایز با دیگران فرض کردهاند! این افسانه از آنجا در ذهن افراد نشست کرده که بنا به عادت ایرانی فکر میکنند صرف کسب مدرک آکادمیک تضمین کننده «چیزی» در کانادا است.
باید مدتها با این افراد چانه زد که نخست، نیاز به ادامه تحصیل باید بعد از بررسی دقیق شرایط بازار کار و وضعیت خود فرد نتیجهگیری شده باشد و دوم، اینکه «چه درسی را در چه سطحی بخوانیم؟» را هم نیازها و الزامات بازار کار مشخص میکند. از این نظر هیچ برتری بین یک دکترای تخصصی با یک برنامه تحصیلی یکساله کالج نیست. باور بفرمایید که همین یک مورد تا کنون بارها سبب سوتفاهم بین نگارنده با دوستان یا پرسشکنندگان شده است. زمانی که پس از بررسی وضعیت تحصیلی یا شغلی برخی دوستان به آنها میگویم که بهتر است فلان دوره کوتاه کالج را برای دریافت یک گواهینامه آغاز کنند خیلی از آنها فکر میکنند که ناخواسته (یا تعمدا!) به آنها توهین شده است چون در توانایی یا استعداد یا کفایت آنها در دریافت یک مدرک فوق لیسانس یا دکترای کانادایی تردید داشتهام. باید ساعتها توضیح داد که زاویه نگاهاشان به موضوع ایراد دارد و صرف یک عنوان دانشگاهی تضمین کننده نیست و حتی در بسیاری از حوزهها به جوانان بزرگ شده کانادایی توصیه میشود که بعد از مدرک کارشناسی از دانشگاه، یک دوره کالج (البته عموما دورههای پیشرفته تکمیلی) را برای افزایش احتمال موفقیت در یافتن مشاغل بهتر پشت سر بگذرانند و چه و چه. مقابله با همین یک افسانه خودش سبب صرفهجوییهای مهم مالی، زمانی و انگیزهای خواهد شد خصوصا که میل به دریافت یک عنوان دانشگاهی از یک مرکز معتبر آکادمیک کانادایی (دانشگاه تورنتو، مکگیل…) وسوسهای است که مرد و زن نمیشناسد و برای بسیاری از ایرانیان مشغله ذهنی درست میکند.
برای مطالعه اصل مقاله به آدرس زیر بروید.