ایرانیان در ROM
گزارش فرحناز سمیعی از برگزاری روز میراث فرهنگی ایران در موزه سلطنتی انتاریو
عکسها از پیمان NEWINDOW، آیدین نبوتی
هنگامی که دوک کانانت فرماندار کانادا در ساعت سه بعد از ظهر روز ۱۹ مارس سال ۱۹۱۴ درهای موزه سلطنتی انتاریو ROM)) را به روی عموم میگشود، هرگز تصورش را هم نمیکرد که قریب به صد سال بعد فرزندان یکی از کهنترین تمدنهای بشری، روز میراث فرهنگیشان را در این موزه جشن خواهند گرفت. بیست و ششم ماه می امسال برای دومین بار جامعه ایرانیان مقیم تورنتو روز میراث فرهنگی ایران را دراین موزه برگزار کردند.
تاریخ رسمی مهاجرت ایرانیان به کانادا اندکی بیش از سی سال است. اتفاقات و حوادث گوناگونی که طی این سه دهه در ایران رخ داده، از انقلاب و جنگ گرفته تا درگیریهای سیاسی و فرار مغزها و عدم ثبات اقتصادی برای سرمایه گذاریهای کلان، باعث پدید آمدن طیفهای گوناگونی از ایرانیان با خاستگاههای متفاوت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی درکانادا شده است. جماعتی که به رغم تمامی تفاوتها تحت لوای یک نام قرار میگیرند؛ مهاجران ایرانی. گردآمدن هنرمندان مختلف ایرانی زیر سقف موزه رام شاید محکی باشد برای آنکه باور کنیم ایرانیها نیز میتوانند کار گروهی انجام دهند.
یک هفته پیش از برگزاری این مراسم بیش از چهل داوطلب از مرد و زن گرفته تا نوجوان و جوان و میانسال درموزه جمع شده بودند تا با فضای موزه، وظایفشان ونحوه اجرای برنامه آشنا شوند. همه شاد و پر از انرژی بودند. هدف یکی بود؛ برگزاری این مراسم به بهترین شکل ممکن برای نشان دادن غنای فرهنگی جامعه ایرانی به کاناداییها وشاید هم آشنایی بیشتر نسل دوم مهاجران ایرانی با فرهنگ سرزمین اجدادیشان.
تنها دو روز پیش از برگزاری این مراسم اعضای اصلی گروه و مسئولان گروههای مختلف در رستورانی ایرانی گرد هم آمدند تا ریز برنامهها و آخرین هماهنگیها را انجام دهند. با بهنام اصفهانیزاده مدیر اجرایی “تورانتو ایرانینز” گفت و گوی کوتاهی داشتم. او میگوید سال قبل یکی از دوستانی که در موزه داوطلب هستند با من تماس گرفتند و گفتند که کامیونیتیهای دیگر چنین برنامهای دارند، چرا ما نداریم. بررسیهای اولیه را کردیم و جلسهای با مسئولان موزه داشتیم و به این نتیجه رسیدیم که میتوانیم این کار را انجام دهیم. سال اول هنرمندانی مثل خانم لطفی و آقای رضانیا کاملا داوطلبانه با ما همکاری کردند که بسیارهم خوب بود. امسال چهل و چهار نفر هنرمند داریم که با ما همکاری میکنند. حدود پنجاه داوطلب داریم و نوزده نفر گروه کمیته برنامهریزی هستند. از چگونگی تامین منابع مالی میپرسم و در پاسخ میگوید که بخشی از هزینهها را اسپانسرها که همگی ایرانی هستند تامین کردند. همچنین دولت فدرال نیز کمک مالی کرد و موزه هم که تمامی امکانات و کارمندانش را برای این روز در اختیارگذاشته است. همچنین از حمایتهایی که از طرف رسانهها شده یاد میکند و میگوید : «جامعه خوبی داریم ولی خوب، هنوز به همکاری کردن با گروهای غیرانتفاعی خیلی عادت نداریم اما داریم یاد میگیریم. مطمئنم سال آینده بهتر خواهد شد.»