در برابر کاربرد ناعادلانه قدرت

دیدگاه ها و سیاست روز — 18 فوریه 2013

به بهانه گشایش پرونده قضایی علیه TD

گفتگوی مریم جواهریان با شهروز محمودیان درباره اولین پرونده حقوقی ایرانیان علیه اقدامات TD

برگردان نادیا غیوری

«یک ایرانی-کانادایی پس از این‌که بانک TD در ماه اکتبر به بهانه تحریم‌های کانادا علیه ایران، از ارائه خدمات بانکی به وی اجتناب کرد و حساب‌های بیزینسی‌ و نیز وام مسکن او را مسدود نمود، از این بانک شکایت کرد و آنها را به دادگاه کشید.»

این بخش از یک خبر کوتاه که اخیرا توسط iPOLOTICS منتشر شده، اشاره دارد به نخستین حرکت و اعتراض قانونی علیه تصمیم‌گیری عجیب و بحث‌برانگیز بانک TD در ارتباط با تحریم کانادا علیه ایران.

آقای حسین پورشفیعی، صاحب شرکت ‌انتقال پول Moneywise Financial در شهر مونترال با کمک وکیل خود، آقای شهروز محمودیان، شکایتی را علیه بانک TD به دادگاه ارائه کرده است.

آقای محمودیان به‌رغم مشغله بسیار، در یک روز شلوغ پذیرای ما در دفتر کار خود شد تا با ما درباره این شکایت گفت‌‌وگو کند که به‌زعم وی علاوه بر اهمیت آن برای آقای پورشفیعی، برای جامعه ایرانیان ساکن کانادا نیز مهم است.

لطفا اگر ممکن است در مورد این پرونده شکایت برای خوانندگان توضیح دهید.

در ماه اکتبر سال ۲۰۱۲، موکل من آقای پورشفیعی، که بیزینس‌منی با بیش از ۴۰ سال سابقه کار در شهر مونترال است، نامه‌ای از بانک TD دریافت نمود که در آن آمده بود ظرف مدت یک‌ ماه یعنی تا اول ماه نوامبر، کلیه ارتباط کاری وی با این بانک مختومه خواهد شد. در این نامه هیچ توضیح یا دلیلی برای این قطع ارتباط ناگهانی که کلیه حساب‌های وی از جمله حساب شخصی، بیزینسی و حتی وام مسکن از نوع home equity line وی را نیز شامل می‌شد، ارائه نشده بود.

آقای پورشفیعی به عنوان گرداننده و صاحب یک بیزینس مالی در مونترال،‌ بخش اصلی کارش مستقیما به ارتباطات و امکانات بانکی وابسته است و در نتیجه این حرکت بی‌پایه و اساس عملا کارش متوقف شده است. برای وام اعتباری home equity که از ابتدا مدت بازپرداخت آن سی‌ساله مقرر شده بود نیز فقط ۶۰ روز به ایشان فرصت تسویه داده شده بود که این زمان کوتاه بسیار وحشتناک بود.

عدم ارائه اطلاعات و یا توجیهات لازم از سوی بانک TD درخصوص تصمیم مغرضانه‌ای که این بانک درباره آقای پورشفیعی گرفته بود، انگیزه اصلی ما در طرح این شکایت بوده است. ما برای دفاع از آقای پورشفیعی در مقابل این رفتار ناعادلانه و بی‌منطق، حرکت‌های زیر را انجام دادیم:

در پاسخ به بانک TD چندین کار مهم انجام دادیم. نخست حکمی provision of injunction را مورد اشاره قرار دادیم که توسط قاضی محترم دادگاه عالی، آقای نولت، اعلام شده بود. ارائه این حکم از سوی دادگاه امری قابل توجه بود زیرا در گذشته، احکام مشابه مردود شده بودند.

البته با پیشرفت پرونده، قاضی محترم دادگاه عالی، آقای لفبوغ، موضوع را اضطراری ندید و دستور تجدید حکم را صادر نکرد. شکایت ما در مورد حکم دائم و خسارات حاصل از این اقدام، در دادگاه به جریان افتاده و در حال پیش‌روی است. علاوه بر این، ما در تلاش هستیم تا حکم متفاوت دیگری هم بگیریم، یک حکمinterlocutory که دائمی است و نیاز به تجدید ندارد. این نوع حکم به بانک اجازه می‌دهد و یا به عبارتی امر می‌کند که حساب‌های بیزینسی مورد نظر را بازگشایی کند. وضعیت وام مسکن Home equity هم تا زمان دادرسی به حالت اول درمی‌آید.

البته گفته می‌شود که دادرسی در مورد حکم interlocutory هنوز در مرحله تصمیم‌گیری است. قرار است زمان استماع این حکم در ماه فوریه باشد که البته هنوز تاریخ دقیقی برای آن تعیین نشده است.

وقتی آقای پورشفیعی این حساب‌ها را افتتاح می‌کردند، نماینده‌‌های متعددی از بانک TD به وی اطمینان داده بودند که امکانات این بانک مناسب‌ترین امکانات بانکی برای فردی همچون ایشان است که در بیزینس پولی فعالیت می‌کنند و بیشترین حمایت را از وی و کارش خواهند داشت. آقای پورشفیعی نیز با در نظر گرفتن همین نکات تمام بیزینس خود را از طریق سرویس‌های بانک TD انجام می‌داد. همین ارتباط مبنایی شد برای آقای پورشفیعی تا با توجه به آن کسب و ‌کاری ماندگار ایجاد نماید، دستمزد کارکنان خود را پرداخت کند، به مشتریان قدیمی و پرسابقه خود خدمات ارائه نماید و از خانواده شش‌نفره خود حمایت کند. این اقدام غیرمنتظره از سوی بانک TD به این معناست که این بانک می‌تواند بدون نیاز به دفاع از خود هر کاری بکند. اما این درست نیست. بانک در قبال مشتریان خود قوانین و مقررات متعددی دارد که آغاز آن شکل‌گیری رابطه‌ای امانی بر اساس حسن نیت است.

در این مورد نظر ما این است که فقدان شفافیت، نبود ارتباط دوجانبه و دفاع نکردن این بانک از تصمیم مهمی که اتخاذ نموده، کاملا مغایر با اصل حسن‌ نیت گفته شده است. آقای پورشفیعی در سابقه خود به عنوان صاحب یک بیزینس و به‌ویژه یک بیزینس مالی، دارای رکورد بیزینسی منزه و موجهی است. وی در کار خود از سیستم کاملا مشخص و به‌روز در مقابله با پول‌شویی پیروی می‌کند. در زمینه بازپرداخت وام مسکن خود نیز هیچ‌گاه دچار مشکل نشده است. با این‌ وجود کسب و کار نامبرده بی‌هیچ دلیل مشخص و یا توجیه قابل قبولی در معرض خطر و زیان قرار گرفته است. خساراتی که به آقای پورشفیعی وارد شده بسیار گسترده بوده و همچنان نیز ادامه دارند. به نظر ما این موضوع به طور جدی به مباحثی چون تبعیض و حقوق مدنی مربوط می‌شوند. به همین دلیل امیدواریم که شکایت ما از نظر اهمیت موضوع، توسط یکی از قضات دادگاه عالی کبک مورد رسیدگی قرار بگیرد.

آیا در این مدت هیچ پاسخی از بانک TD دریافت کرده‌اید؟ آیا اصلا با آنها ارتباط برقرار کرده‌اید؟

تنها ارتباطی که داشتم با وکیل این بانک بوده است.

آیا این بانک ادعای تبعیض را در این پرونده پذیرفته است؟

نماینده بانک در دادگاه به هیچ‌وجه به علت اصلی بسته شدن حساب‌ها اشاره نکرد. وی فقط یک‌بار در دومین جلسه دادگاه با عالیجناب لفبوغ، قاضی دادگاه، به وجود قوانین خاصی که به موضوع تحریم علیه ایران مربوط می‌شدند اشاره نمود. این تنها موردی بود که به نام ایران اشاره شد.

آیا آقای میرشفیعی وام مسکن خود را همان‌طور که بانک از وی خواسته بود، طی ۶۰ روز بازپرداخت نمود؟

آقای پورشفیعی به کلیه مفاد قراردادهایی که با بانک TD داشته وفادار بوده. او تمام بازپرداخت‌های وام خود را سر موعد مقرر انجام داده بوده. این امر بسیار روشن است که او هم مثل خیلی از شهروندان دیگر، نمی‌تواند یک وام ۳۰ ساله را در عرض دو ماه بازپرداخت کند. همه شهروندان باید خود را در جای او فرض کنند: خواهیم دید که این‌شکل استفاده از قدرت توسط بانک TD کاملا غیرمنصفانه و ظالمانه است.

آیا آقای پورشفیعی تمایلی به افتتاح مجدد حساب‌هایشان در بانک TD دارند؟

بله ، فعلا قصد ایشان این است. امکانات بانکی هسته اصلی بیزینس ایشان است و حساب ایشان در بانک TD حساب پیچیده‌ای است که از وجوه مختلف بیزینس تبادل پول وی حمایت می‌کند.

آیا بهترین نتیجه این پرونده از نظر شما این خواهد بود که کلیه حساب‌های آقای پورشفیعی دوباره فعال شوند و امکان استفاده از تسهیلات و امکانات بانکی برای وی فراهم شود؟

در حالت ایده‌ال بانک TD باید کلیه آقای پورشفیعی را دوباره فعال کند و به اندازه کافی زمان در اختیار وی بگذارد تا وی بتواند به تدریج حساب‌های خود در این بانک را به بانک دیگری منتقل کند تا به این ترتیب طی مدت این انتقال بیزینس وی به خطر نیفتد.

درباره ایرانیان دیگری که حساب‌هایشان در بانک TD بسته شده چه نظری دارید؟ چرا آنها مثل موکل شما از این موضوع شکایت نکردند؟

مبارزه حقوقی با موسسه بزرگی مثل بانک TD نیاز به صرف پول و انرژی زیادی دارد، بگذریم که کار بسیار دشوار و پرزحمتی است. من نمی‌توانم در مورد رفتار انفعالی دیگران حرفی بزنم اما افراد زیادی هم از کامیونیتی ایرانی بوده‌اند که حمایت‌ خود را از پرونده آقای پورشفیعی اعلام نموده و نسبت به نتایج نهایی آن ابراز علاقه نموده‌اند.

آیا هیچ ایرانی-کانادایی دیگری، که از این تصمیم بانک TD متضرر شده، هم تمایل به مشارکت در این پرونده شکایت داشته است؟

یک علاقه کلی در میان ایرانی-کانادایی‌هایی که از این اتفاق ناراحت بوده‌ و احساس تبعیض کرده‌اند برای پیوستن به برخی از وجوه این شکایت وجود داشته است. البته برای به جریان انداختن یک شکایت گروهی موسوم به Class action، به تعداد مشخصی شاکی نیاز است. وضعیت تبعیض‌آمیز در این پرونده موضوع دیگری است و می‌تواند کلیه ایرانی-کانادایی‌هایی را که فقط بر مبنای محل تولدشان و بدون توجه به شهروندی‌اشان (کانادایی بودن) از سوی بانک TD مورد این حکم قرار گرفته‌اند را نیز شامل شود زیرا آنها نیز در واقع دچار تبعیض سیستماتیک شده‌اند.

به نظر شما آیا این پرونده می‌تواند تاثیر خوبی بر حل مشکل دیگر ایرانی-کانادایی‌هایی که از تحریم بانک TD متضرر شده‌اند داشته باشد؟

به نظر من این آغاز جلب توجه افراد به یک موضوع بسیار جدی و جهانی است. این مسئله فقط به ایرانی-کانادایی‌ها محدود نمی‌شود بلکه مسئله همه کسانی خواهد بود که به دلیل داشتن برخی ویژگی‌های تغییرناپذیر از سوی منابع قدرت مورد رفتار ناعادلانه قرار می‌گیرند. هدف این است که به خاطر همه شهروندان کانادایی، رفتارهای تبعیض‌آمیز از این نوع نادیده گرفته نشود و بی‌پاسخ نماند.

به عنوان آخرین پرسش، آیا برای ایرانی-کانادایی‌ها و رسانه‌های آنها هیچ پیشنهادی دارید؟

این موضوع برای ایرانی-کانادایی‌ها بسیار بااهمیت است. این موضوع به حقوق بشر مربوط می‌شود. رسانه‌ها ابزار بسیار مهمی هستند که می‌توانند مردم را مطلع نمایند و تغییر ایجاد کنند. این‌که بتوانیم این اتفاق را به گوش دیگر ایرانی-کانادایی‌هایی، که ممکن است بخواهند در این شکایت مشارکت داشته باشند، برسانیم بخش مهمی است که می‌تواند صدای کامیونیتی ایرانی را با قدرت بیشتری به گوش دیگران برساند. هرچه صدایمان رساتر و بلندتر باشد، حضورمان بیشتر به چشم می‌آید و امیدواریم که جنبش‌ها و حرکت‌هایمان نیز موثرتر شوند. رسانه‌های ایرانی-کانادایی باید برای هرچه بهتر ساختن زندگی برای جامعه خود نهایت تلاششان را به کار بندند.

در همین ارتباط گزارش پرنیان از اقدام تبعیض آمیز بانک TD را بخوانید.