باید مراقب باشید که یک کار برای بقا survival job باید حداکثر برای دو سال وقت شما را بگیرید، این حداکثر دو سال باید به پروسه برنامهریزی برای کاریابی شما مرتبط باشد (مثلا برای خرج تحصیل) و تا حد امکان هم به صورت پارهوقت باشد نه تماموقت.
چرا این موضوع مهم است؟ چون عدم رعایت این نکات منجر به این میشود که یک شغل برای بقا ناخواسته و به صورت تحمیلی به شغل دائمی شما تبدیل شود که این میتواند یک فاجعه برای گذشته و پیشینه شغلی و تحصیلی شما باشد. متاسفانه برای افراد بسیاری این اتفاق میافتد خصوصا زمانی که زن و شوهر هر دو به چنین کارهایی به صورت تماموقت مشغول باشند که در آن صورت با درآمد هر دو میتوان یک زندگی کامل را سامان داد. معنای این ارضا موقت خواستههای فردی و خانوادگی به بهای قربانی کردن آینده است. اینکه چرا چنین سامانی، میتواند بیسامانی به دنبال داشته باشد از حوصله این بحث خارج است و مجال دیگری را میطلبد.
به یاد داشته باشید که در برنامهریزی شغلی خود در کمترین زمان سعی کنید جای یک نمونه از این کار را با نمونه مشابه اما در فیلد کاری خود تعویض کنید(البته اگر از ابتدا وارد فضای فیلد کاری خود نشدهاید).
اگر به هر دلیلی در کارهای برای بقا بیش از دو سال ماندگار شدید به طور جدی درباره تغییر شغل career transition در همان رشته فکر کنید. مثلا اگر بیش از دو سال است که در یک فست فوود کار میکنید ببینید آیا به گشایش یک فرنچایز مشابه علاقه یا امکانش را دارید و یا موارد مشابه این. البته بنا به دلایلی توصیه ما این است که اصولا در دو سال اول برای چنین کارهایی اقدام نکنید و اقدام در یک سال اول ورود به کانادا یک ریسک بسیار بزرگ است.
همین اتفاق میتواند به این شکل بیافتد که شما در شغلی که در ابتدا به عنوان یک شغل برای بقا انتخاب کرده بودید رشد کنید و ان را به کریر اصلی خود تبدیل کنید اما این موضوع همینطوری و بدون برنامهریزی انجام نمیشود و یا خیلی زمان میبرد. اگر میخواهید در همان فیلد ادامه مسیر دهید ببینید چه آمادگیها و مهارتهای تکمیلی لازم دارید و از طریق شرکت در کلاسها و دورههای آموزشی و فعالیتهای مشابه، دستیابی به این اهداف را عملیتر سازید. فراموش نکنید که شما برای موفقیت و شروع یک زندگی جدید به کانادا آمدهاید.
متن کامل در www.parscanada.com/_920