بگو نامت چیست تا بگویم چه کاره خواهی شد!

بازار کار — 20 دسامبر 2011

تبعیض ناخودآگاه در بازار کار کانادا

تحقیق تازه‌ای نشان داده است که در سه شهر بزرگ کانادا یعنی تورنتو، مونترال و ونکوور، آن ‌دسته از جویندگان کار که در زومه‌اشان نام‌های انگلیسی به چشم می‌خورد مثلا کرگ براون، نسبت به کسانی که اسم‌هایشان تلفظی خارجی دارد از شانس بالاتری برای یافتن کار برخوردار هستند و این مسئله صرف نظر از سه مسئله داشتن یا نداشتن تجربه کار، تحصیلات و یا مهارت زبانی آنان است.

بر اساس این تحقیق که توسط دو محقق به نام‌های فیلیپ اورئوپولوس و دایان دشیف از دانشگاه تورنتو انجام شده، در شهر تورنتو کسانی که دارای نام‌های انگلیسی‌تر هستند ۴۷ درصد بیشتر از کسانی که دارای نام‌های هندی یا چینی هستند، شانس این را دارند که بعد از ارائه رزومه‌اشان با آنها تماس گرفته شود. این میزان در شهر مونترال به ۳۹ درصد و در شهر ونکوور به ۲۰ درصد می‌رسد.

این نتایج بر مبنای تحقیقی استخراج شده که آقای اورئوپولوس در سال ۲۰۰۹ انجام داده و مشخصا بر کارفرمایان ناحیه تورنتو متمرکز بوده است.

تحقیقات بعدی او نشان دادند که چرا کارفرمایان برای انتخاب نیروهای خود و تنها با توجه به نام افراد چنین رفتار تبعیض‌آمیزی از خود بروز می‌دهند. این محققان به طور تصادفی و در فاصله ماه‌های فوریه تا سپتامبر گذشته حدود ۸ هزار رزومه مختلف غیرواقعی را برای مشاغل پست شده خواهان نیرو در سه شهر مذکور ارسال نمودند. همه این مشاغل در نظر داشتند فردی را به کار بگیرند که حداقل یک مدرک لیسانس و چهار تا شش سال سابقه کار داشته باشد. برخی از این CVها نام‌های انگلیسی مثل جیل اسمیت داشتند و برخی دیگر دارای اسامی یونانی، هندی یا چینی مثل لوکاس مینسوپولوس و یا یانگ ژنگ بودند.

بر اساس یافته‌های این محققان، برای رزومه‌هایی که اسامی یونانی، چینی یا هندی داشتند احتمال تماس کارفرمایان با آنها کمتر می‌شد. آقای اورئوپولوس می‌گوید: «حتی اگر این گروه از متقاضیان دارای تحصیلات کانادایی و سابقه و تجربه کار کانادایی هم بودند، باز هم تفاوت‌هایی وجود داشت که فقط ناشی از نام این افراد بود.»

در دومین بخش این تحقیق از متخصصان بخش HR یا نیروی انسانی پرسیده شد که به نظرشان به چه دلیل افرادی که دارای اسامی خارجی هستند کمتر برای مصاحبه فراخوانده می‌شوند. این متخصصان به طور معمول در پاسخ خود علت را تفاوت در میزان آشنایی به زبان و یا مهارت‌های اجتماعی دانسته بودند در حالی‌که در بسیاری از این رزومه‌ها به‌ طور مشخص عنوان شده بود که فرد صاحب رزومه به یکی از زبان‌های انگلیسی یا فرانسه تسلط کامل دارد و دارای تجربه کانادایی کافی نیز هست.

به اعتقاد آقای اورئوپولوس برای این موقعیت یعنی تماس کمتر گرفتن از طرف کارفرمایان با صاحبان رزومه‌هایی که اسامی خارجی دارند، می‌توان تعبیر بهتری به کار برد که همان تبعیض «ناخودآگاه» است.

در این تحقیق بین شاغلان متولد کانادا یا به عبارت بهتر کانادایی و شاغلان مهاجر نیز از نظر اختلاف در میزان اشتغال و میزان درآمد تفاوت بارزی مشاهده شد. بر اساس گزارش ماهانه Toronto Immigrant Employment Data Initiative نرخ بیکاری در ماه گذشته برای شاغلان کانادایی ۵.۴ درصد بود، برای همه مهاجران ۸.۳ درصد بود و این نرخ در مورد مهاجران جدیدتر به ۱۳.۴ درصد می‌رسید. داده‌های حاصل از این نظرسنجی نشان داد که میزان دستمزد در مهاجران تازه‌تر ۴۹ درصد کمتر از متولدین کانادایی است و این در حالی است که غالب این مهاجران نیز معمولا از نظر تحصیلی در رده‌های بالاتری هستند.

مجری این تحقیق برای برطرف ساختن این مشکل چندین راه‌حل پیشنهادی ارائه می‌کند. یکی از این راه‌حل‌ها این است تا مسئولان استخدام نیرو را از وجود تمایل به تبعیضاتی از این دست آگاه ساخته و به آنان آموزش‌های لازم داده شود و نیز در مورد راه‌های بهتر برای کاستن از میزان این تبعیض فکر شود.

وظیفه تامین هزینه لازم برای انجام این تحقیق را دو نهاد Metropolis British Columbia و Human Resources and Skills Development Canada به‌ طور مشترک تقبل نموده بودند.

متن نوشتار در آدرس: www.parscanada.com/_1805

اسامی ایرانی به دلیل سهولت در بیان و نزدیکی آوایی بیشتر با زبان انگلیسی مشکل کمتری دارند اما در همین مورد هم رعایت نکاتی کار را تسهیل می‌کند که یکی از آنها تغییر نام در بازار کار است. در این ارتباط می‌توانید نوشتاری با عنوان «مسئله نام در یک زبان جدید» و به آدرس www.parscanada.com/_279 را مطالعه نمایید. برای آشنایی بیشتر شما با محتوای موضوع، بخش‌هایی از این مطلب در اینجا بیان شده است:

«…نام کوچک شما در کانادا اهمیتی چند برابر پیدا می‌کند چرا که تقریباً در همه جا شما فقط با آن مورد خطاب قرار می‌گیرید: در کلاس درس، در محیط کار و در فضاهای رسمی و اداری. حتی مدیر یک شرکت چند میلیون دلاری در محل کارش به اسم کوچک خطاب می‌شود و او هم همین کار را در قبال دیگران انجام می‌دهد.

هر زبانی محدودیت‌هایی دارد. همانطور که در زبان‌های رایج داخل ایران ممکن است برخی حروف یا صداها با مشکل تلفظ شوند در زبان انگلیسی هم این نقیصه وجود دارد. مثلاً ما در فارسی از حرف «ه» ساکن در خیلی از اسامی استفاده می‌کنیم نظیر «فرزانه»، «مستانه»، «پروانه» یا «فیروزه» در آخر کلمه و همچنین «بهنام» و «مهسا» در میانه آن. تلفظ این اسامی برای یک انگلیسی‌زبان سخت و در برخی حالات غیرممکن است به همین دلیل بهتر است برای چنین اسامی معادل‌های ساده‌تری انتخاب کنیم. مثلاً بسیاری از خانم‌هایی که نامشان شراره است در محیط کار خود را شری می‌نامند که هم از نظر آوایی به شراره نزدیک است و هم کلمه‌ای کاملاً شناخته شده در انگلیسی است. البته این کار برای همه اسامی ممکن نیست. در آن صورت باید به اسمی کاملاً متفاوت فکر کرد. نظیر چنین مشکلی برای حرف قاف هم صادق است. خوشبختانه این امکان برای شما وجود دارد که در زمان عقد قرارداد یک شغل جدید، خود را با نام جدید به صورت Nickname معرفی کنید و همین نام می‌تواند منشا اثر حقوقی داشته باشد یعنی برای مکاتبات، مدارک و مستندات قانونی محل کار از همین نام جدید استفاده کنید در حالیکه نام رسمی و قانونی شما محفوظ مانده است…

…اسامی فامیلی مطول هم یک مورد دردسرساز دیگر است. درست است که کاربرد نام فامیلی در کانادا به شدت کاهش می‌یابد اما به هر حال بخشی از اسم شما را تشکیل می‌دهد. برخی از ما تا ۴ کلمه نام فامیل داریم که در محیط‌های کاری یا اداری دردسرساز می‌شوند. حتی برخی از نرم‌افزارهای طراحی شده در سازمان‌ها و مراکز خدماتی گنجایش تمامی کاراکترهای آنها را ندارند لذا بهتر است از همان ابتدا یکی از آنها را انتخاب کرده و از خیر بقیه بگذریم. در بسیاری از مراکز خدماتی، مثلاً در بانک‌ها، شما می‌توانید ضمن حفظ اسم اصلی خود در اسناد مهم، خواستار حذف مابقی در کاربردهای روزمره چون دریافت کارت‌های بانکی و اعتباری شوید…»